...آسمان آبی ایران بزرگ...
زیباترین آبی آسمان
و
سپیدترین سپیدی برف اینجاست.
یخ وبرف...
اینجا گرم است...
و خورشیدمهرآفرین بسیاردورست در بلندترین چکاد!!!
این داغی بوسه لبها و اشک چشمهای منست که رپیهوین را گرما میبخشند
هوخشتره من!
هیچگاه از یاد نبر
تو!
لبهای من!
چشمهای من!
در سپیدی برفهای چکاد دماوند
گرمابخش و جاودانه اید
بخشی از هندرز
واپسین هخامنشی
«یخ و برف اینجا گرم است » شاهکار نوشته ات بود
پاینده ایران بزرگ